ភ្នំពេញៈ ក្នុងចំណោមអ្នករត់កង់បីឥណ្ឌា ដែលសុទ្ធសឹងតែជាបុរស អ្នកស្រី ឆេង ដានី ជាស្ត្រីដ៏កម្រម្នាក់ដែលកាន់ចង្កូតដឹកអ្នកដំណើរលើយានដ៏កំពុងពេញនិយមមួយនេះដោយត្រូវចេញពីផ្ទះតាំងពីព្រឹកព្រលឹមដល់យប់អធ្រាត្រជាមួយវត្តមានកូនប្រុសបណ្ដូលចិត្តនាំមកជាប់ខ្លួនជានិច្ច។
ក្នុងសម្លៀកបំពាក់សមសួនបែបអ្នកធ្វើការការិយាល័យ និងពាក់វ៉ែនតាផងនោះ ស្ត្រីវ័យ ២៦ ឆ្នាំរូបនេះបានរៀបរាប់ប្រាប់ឲ្យ ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ ដឹងថា៖ «ពេលភ្ញៀវឡើងជិះកង់បី ឃើញខ្ញុំអ៊ីចឹងគេភ្ញាក់ អូ! ស្រីទេ ស្មានតែមនុស្សប្រុស។ បើបរទេសវិញគេថា អត់ដែលឃើញស្រីបើកកង់បីទេនៅខ្មែរ តែបើនៅប្រទេសគេមាន ហើយភ្ញៀវខ្មែរស្រីៗវិញ គាត់បាននិយាយថាតាំងពីគាត់ជិះកង់បីមក គឺមានតែមនុស្សប្រុសទេជាអ្នកបើក។ ពេលឃើញខ្ញុំជាស្រីអ៊ីចឹងពួកគាត់សប្បាយចិត្ត។ គាត់អត់ភ័យខ្លាចទេ។ គាត់មានតែទុកចិត្តទៀតព្រោះជាមនុស្សស្រីដូចគា្ន»។
ភាពរឹងមាំចាប់យកការងារបុរសដើម្បីរកប្រាក់ចិញ្ចឹមកូននេះគ្រាន់តែជាផ្នែកមួយនៃការហែលឆ្លងដំណើរជីវិតដ៏លំបាកជាកូនអ្នកក្រីក្រជនបទនៅភូមិតាកោរ ឃុំដំបូកខ្ពស់ ស្រុកអង្គរជ័យ ខេត្តកំពត។
កើតនៅឆ្នាំ ១៩៩៣ ក្នុងគ្រួសារខ្សត់ខ្សោយ និងមានបងប្អូន ៥ នាក់ អ្នកស្រីដានី ដែលជាកូនស្រីច្បងតែងក្រោកពីព្រលឹមដើរលក់នំគម នំត្នោត ដែលម្ដាយវេចខ្ចប់សម្រាប់លក់ក្នុងភូមិ។ ក្រោយពីលក់ដាច់អស់ ទើបអ្នកស្រីអាចដើរទៅរៀនចម្ងាយប្រមាណជាង ២ គីឡូម៉ែត្រ។ លុះត្រឡប់មកពីសាលាវិញ ល្ងាចបន្តិច មិនខុសពីក្មេងស្រុកស្រែឯទៀតទេ អ្នកស្រីត្រូវទៅមើលគោរហូតដល់ថ្ងៃលិចទើបបានចូលផ្ទះសម្រាកកាយ។
ចូលដល់ថ្នាក់វិទ្យាល័យ ការទទួលខុសត្រូវជាកូនច្បងក៏កាន់តែខ្លាំង ហើយអ្នកស្រីចាប់ផ្តើមមានគំនិតដើរទិញស្វាយពីអ្នកភូមិ និងបានរៀបចំស្វាយទាំងនោះឲ្យម្តាយយកមកលក់នៅទីក្រុងភ្នំពេញ។
ជីវិតជាសិស្សវិទ្យាល័យត្រូវបានបញ្ចប់នៅឆ្នាំ ២០១១ ពេលអ្នកស្រីបានរៀបការជាមួយស្វាមីជាអ្នករស់នៅខេត្តកំពតដូចគ្នាតាមការផ្សំផ្គុំរបស់ឪពុកម្តាយ។ ក្រោយពីរៀបការបានរយៈពេល ២ សប្តាហ៍គូស្វាមីភរិយាថ្មីថ្មោងនេះបានផ្លាស់មករស់នៅស្រុកអន្លង់វែង ខេត្តឧត្តរមានជ័យ ដោយចាប់ដៃគ្នាដំបូង គ្រួសារមួយបានប្រើដើមទុនតិចតួចប្រកបរបរលក់សាំងរហូតមានលទ្ធភាពពង្រីកមុខរបរ និងមានប្រាក់ទិញផ្ទះនៅទីនោះ។
នៅក្នុងចំណោមអ្នករត់កង់បីដែលសុទ្ធសឹងតែជាបុរស ពេលផ្តើមអាជីពវិលកង់លើកដំបូង អ្នកស្រីមានអារម្មណ៍ថា ក្រសែភ្នែកមហាជនទាំងឡាយបានតម្រង់មករកអ្នកស្រី រហូតធ្វើឲ្យខ្លួនមានភាពអៀនខ្មាសណាស់មិនហ៊ានហៅភ្ញៀវជិះ។
ទោះយ៉ាងណាក្ដី អ្នកស្រីសម្គាល់ឃើញថា៖ «តាំងពីបើកបរមកអត់ដែលមានភ្ញៀវភ័យខ្លាចពីសុវត្ថិភាពក្នុងការបើកបររបស់ខ្ញុំទេគឺមានតែគេសរសើរថា ខ្ញុំជាមនុស្សដែលរឹងមាំ និងក្លាហានអាចធ្វើការងារមនុស្សប្រុសបាន»។
ទន្ទឹមនឹងការប្រកបអាជីពនេះផងដែរ ស្ត្រីមកពីខេត្តកំពតរូបនេះតែងតែនាំកូនប្រុស មឿន វិសាល អាយុ ៦ ឆ្នាំទៅតាមជាប់ខ្លួនជានិច្ច។
អ្នកម្ដាយរូបនេះបានរៀបរាប់ថា៖ «ថ្ងៃចន្ទដល់សុក្រអ៊ីចឹង យកអាអូនទៅរៀននៅសាលាពេញ ១ ថ្ងៃដល់ល្ងាចបានទៅយកមករត់កង់បីតាមខ្ញុំ។ បើសៅរ៍-អាទិត្យគឺនាំមកតាមជាប់ខ្លួនរហូតដាក់អាអូននៅខាងមុខជាមួយខ្ញុំ។ ជួនកាលគាត់អង្គុយលេងបាំងក្រោយ។ ពេលខ្លះខ្ញុំក្រាលកន្សែងពោះគោដាក់ខ្នើយឲ្យគេងនៅហ្នឹង។ បើអត់ភ្ញៀវគាត់អានសៀវភៅធ្វើលំហាត់អីលើហ្នឹង ហើយបើភ្ញៀវនិយាយលេងជាមួយគាត់ គាត់ក៏និយាយជាមួយវិញ»។
